Prawda w pismach filozoficznych św. Augustyna

Autor

Słowa kluczowe:

prawda, Bóg, szczęście

Abstrakt

Święty Augustyn (354-430) jest jednym z czterech wielkich doktorów Kościoła zachodniego. W swoim nauczaniu podejmował zagadnienia zarówno natury filozoficznej, jak i teologicznej. Powyższy artykuł stanowi próbę podsumowania ważnych poglądów epistemologicznych św. Augustyna na możliwość poznania prawdy przez człowieka. Owo poznanie, zgodnie z myślą starożytnego autora, wpływa na jakość życia człowieka i kieruje jego postępowaniem. W opracowaniu powyższego zagadnienia posłużono się analizą pism filozoficznych św. Augustyna, w których autor określa, jaka jest prawda oraz co stanowi jej główną i absolutną treść. Na tej podstawie ustalono, że dla św. Augustyna absolutną i jedyną prawdą jest Bóg. Poznanie tej prawdy daje człowiekowi poczucie prawdziwego szczęścia oraz zaspokaja najgłębsze pragnienia jego duszy. Augustyn podkreśla optymizm epistemologiczny w odniesieniu do prawdy. Łączy wysiłek ludzkiego rozumu ze światłem wiary i ukazuje ich konieczną współpracę na rzecz dobra i szczęścia człowieka.

Biogram autora

Arkadiusz Ksycki, Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Wydział Teologiczny

Kapłan archidiecezji gnieźnieńskiej, urodzony w roku 1984, święcenia kapłańskie otrzymał w roku 2010. Ukończył studia magisterskie na WT UAM w Poznaniu w 2010 roku, teologiczny licencjat na tej samej uczelni uzyskał natomiast w roku 2018. Zainteresowania naukowe autora obejmują zagadnienia teologii patrystycznej z uwzględnieniem eklezjologii ojców Kościoła oraz nauczanie Josepha Ratzingera – Benedykta XVI.

Bibliografia

Augustyn, List 118, tłum. własne, http:// www.augustinus.it/latino/lettere.index2.htm [dostęp: 12.06.2017].

Augustyn (1989), O nauce chrześcijańskiej, tłum. J. Sulowski, Warszawa.

Augustyn (1999a), O nauczycielu, tłum. J. Modrzejewski, w: Augustyn, Dialogi filozoficzne, Kraków, s. 433-492.

Augustyn (1999b), O prawdziwej wierze, tłum. J. Ptaszyński, w: Augustyn, Dialogi filozoficzne, Kraków, s. 733-818.

Augustyn (1996), O Trójcy Świętej, tłum. M. Stokowska, Kraków.

Augustyn (1999c), O wolnej woli, tłum. A. Trombala, w: Augustyn, Dialogi filozoficzne, Kraków, s. 493-648.

Augustyn (1999d), O życiu szczęśliwym, tłum. A. Świderkówna, w: Augustyn, Dialogi filozoficzne, Kraków, s. 15-50.

Augustyn (1999e), Przeciw Akademikom, tłum. K. Augustyniak, w: Augustyn, Dialogi filozoficzne, Kraków, s. 57-151.

Augustyn (1999f), Solilokwia, tłum, A. Świderkówna, w: Augustyn, Dialogi filozoficzne, Kraków, s. 239-305.

Augustyn (2004), Wyznania, tłum. Z. Kubiak, Kraków.

Augustyn (2015), O państwie Bożym, tłum. T. Kubicki, Kęty.

Opracowania

Bardy G. (1955), Święty Augustyn, tłum. Z. Kobylańska, Warszawa.

Brown P. (1993), Augustyn z Hippony, tłum. W. Radwański, Warszawa.

Dodoni R. (2003), Święty Augustyn. Poszukiwanie prawdy, tłum. L. Rodziewicz, Kraków.

Gilson É. (1953), Wprowadzenie do nauki św. Augustyna, tłum. Z. Jakimiak, Warszawa.

Jan Paweł II (2007), Redemptor hominis, Warszawa.

Kaczmarek T. (2014), Racjonalny charakter wiary według św. Augustyna, „Vox Patrum” 34 t. 61, s. 428-440.

Kowalczyk S. (2007), Człowiek i Bóg w nauce św. Augustyna, Lublin.

Trapé A. (1978), S. Agostino, w: Patrologia, vol. III, red. A. di Bernardino, Marietti, s. 323-434.

Turzyński P. (2013), Piękno w teologii świętego Augustyna. Próba systematyzacji Augustyńskiej estetyki teologicznej, Theologia Radomiensis, t. 7, Radom, s. 7-481.

Opublikowane

2019-12-01