Zachowania samobójcze w rodzinach. Społeczne konsekwencje zjawiska

Autor

  • Adam Czabański Uniwersytet Medyczny im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu

Abstrakt

W roku 2017 5276 osób popełniło samobójstwo w Polsce, a próby samobójcze zgłosiło co najmniej 50-75 tys. osób. Każdego roku żałoba po bliskich zmarłych dotyka 100.000 członków naszego społeczeństwa. Zachowania samobójcze powodują liczne zmiany w funkcjonowaniu rodzin. Znaczna część tych zmian przyczynia się do powstawania konfliktów i rozpadu rodziny. Potwierdzają to badania przeprowadzone wśród 146 studentów poznańskich uczelni, którzy doświadczyli samobójstwa członka rodziny.

Biogram autora

Adam Czabański, Uniwersytet Medyczny im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu

Doktor habilitowany, socjolog i suicydolog. Wykładowca Uniwersytetu Medycznego im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu. Kierownik Pracowni Socjologii Zdrowia i Patologii Społecznych w Katedrze Nauk Społecznych i Humanistycznych. Członek zarządu Polskiego Towarzystwa Suicydologicznego. Autor 230 publikacji naukowych, w tym 11 książek.

Bibliografia

Adamski F. (2002), Rodzina. Wymiar społeczno-kulturowy, Kraków.

Baniak J. (2010), Małżeństwo i rodzina w świadomości młodzieży gimnazjalnej na tle kryzysu jej tożsamości osobowej, Kraków.

Callahan J. (2000), Predictors and correlates of bereavement in suicide support group participants, “Suicide and Life Threatening Behavior”, nr 30 (2), s. 104-124.

Czabański A. (2009), Profilaktyka postsuicydalna dla młodzieży i jej rodzin, Poznań.

Czabański A. (2014), Samobójstwa osób z rodziny w relacjach studentów, w: Percepcja zachowań samobójczych. Między opiniami a doświadczeniami, red. K. Rosa i A. Czabański, Kraków 2014, s. 75-76.

Durkheim E. (2006), Samobójstwo, Warszawa.

Dyczewski L. (2007), Małżeństwo i rodzina upragnionymi wartościami młodego pokolenia, w: Małżeństwo i rodzina w nowoczesnym społeczeństwie, red. L. Dyczewski, Lublin, s. 11-34.

Gmitrowicz A., Andrzejewska M., Warzocha D. (2004), Samouszkodzenia wśród pacjentów psychiatrycznych oddziału młodzieżowego, „Psychiatria Polska”, Supl. 3, s. 67-68.

Gmitrowicz A. (2005), Samobójstwa i zachowania samobójcze – nowe kierunki badań w Europie, „Wiadomości Psychiatryczne”, t. 8, nr 4, s. 205-209.

Gmitrowicz A., Makara-Studzińska M., Młodożeniec A. (2015), Ryzyko samobójstwa u młodzieży, Warszawa.

Hołyst B. (2012), Suicydologia, Warszawa.

Jarosz M. (2013), Samobójstwa. Dlaczego teraz?, Warszawa.

Jaques J.D. (2000), Survivingg suicide: The impact on the family, “Family Journal” , nr 8 (4), s. 376.

Kawula S. (2006), Kształty rodziny współczesnej. Szkice familiologiczne, Toruń.

Kwak A. (2005), Rodzina w dobie przemian. Małżeństwo i kohabitacja, Warszawa.

Mariański J. (2001), Kryzys moralny czy transformacja wartości. Studium socjologiczne, Lublin.

Mariański J. (2003), Między sekularyzacją i ewangelizacją. Wartości prorodzinne w świadomości młodzieży szkół średnich, Lublin.

McIntosh I.L. (1996), Survivors of suicide: A comprehensive bibliography update, 1986-1995, “Omega”, nr 33, s. 147-175.

Osgood N.J. (1992), Evironmental factors suicide long-term care facilities, “Suicide and Life Threatening Behavior”, nr 22, s. 98.

Reed M.D. (1998), Predicting grief symptomatology among the suddenly bereaved, “Suicide and

Life Threatening Behavior”, nr 28 (3), s. 285-301.

Rosa K. (2016), Dlaczego należy zapobiegać samobójstwom? O konsekwencjach zachowań samobójczych, w: Zapobieganie samobójstwom, red. A. Czabański i K. Rosa, Poznań, s. 65-79.

Tyszka Z. (1979), Socjologia rodziny, Warszawa.

Tyszka Z. (1997), System metodologiczny poznańskiej szkoły socjologicznych badań nad rodziną, Poznań.

Znaniecki F. (2001), Socjologia wychowania, t. 1 i t. 2, Warszawa.

Zwoliński A., (2013), Samobójstwo jako problem osobisty i publiczny, Kraków

Opublikowane

2020-04-02